Natuurspoorjournaal #102 - Het goudkammetje

Koker van een goudkammetje met daaronder honderden kokertjes van de zandkokerworm.

Een weekje Schiermonnikoog heeft weer veel mooie natuurvondsten opgeleverd. Voor mij zijn 'sporen van zeedieren', sinds mijn tijd als Waddengids bij de Waddenvereniging in de jaren negentig, nog steeds favoriet in de wereld van de track and sign. Gekgenoeg lijken dit soort sporen in die wereld  een beetje onder gewaardeerd. We besteden er in onze eigen cursussen eigenlijk ook geen aandacht aan en bij mij is de kennis helaas ook een beetje weggezakt.

In de meeste sporenboeken in mijn kast, zo'n vijftig inmiddels, worden ze ook niet behandeld. De boeken die er wel over gaan, zoals het onvolprezen Zeeboek bijvoorbeeld van de Jeugdbondsuitgeverij, staan bij mij op de plank met zee- en waddenboeken. Een vrij eenvoudig te vinden, maar eigenlijk ook vrij ultiem spoor, zijn schelpen. Van het hol van een das of het nest van een buidelmees, raken de meeste mensen sneller in vervoering dan van het huis van een weekdier. Raar eigenlijk.

Maar mijn hart gaat minstens twintig slagen per minuut omhoog als ik bijvoorbeeld op het strand van Schiermonnikoog die prachtig dikke zwarte schelp van een noordkromp vind. Vooral op de oostelijke helft van het Noordzeestrand spoelen regelmatig losse kleppen aan. Het idee dat deze wezens 500 jaar oud kunnen worden en daarmee de oudste levende dieren op aarde zijn, is ronduit fascinerend.

Neuraalboog
Nicolette vond op de oostpunt zowaar een pikzwart botfragment ter grootte van een vuist. Het bleek de 'neuraalboog van een redelijk forse wervel' te zijn volgens de deskundigen van het Natuurhistorisch Museum in Rotterdam. Helaas was er geen genus, familie of soort aan te hangen, maar beelden van wolharige neushoorns en andere prehistorische dieren verschenen vrij snel op ons netvlies.

Iets minder spectaculair, maar niet minder interessant was de vondst van een aantal hele kokertjes van het goudkammetje. Een borstelworm die leeft vlak onder de kust en zijn naam te danken heeft aan de goudkleurige borstelige kammetjes op zijn kop. (Lees hier meer over het goudkammetje). Het is bijna niet te bevatten hoe een nogal primitief ogend beestje zo'n kunstig kokertje kan fabriceren van aan elkaar geplakte zandkorrels. Kortom, sporenliefhebbers van Nederland, trek naar de kust met het Zeeboek in de rugzak en verbaas je over al die zilte sporen.

P.s. Op Schiermonnikoog zit aan Martjeland 14 het onvolprezen Schelpenmuseum van Thijs en Annelies de Boer. Naast vele vitrines vol schelpen en strandvondsten uit Nederland en de rest van de wereld is Thijs vooral een vraagbaak voor alles wat je zelf aan het strand vindt. Bij elke schelp of zeester heeft hij wel een mooi verhaal. En je kunt ook met Thijs mee op excursie. Op zijn website (klik hier) vind je ook heel veel informatie.