Door Maaike de Goeij
Vanmorgen veel te vroeg wakker. Slapen wordt ‘m niet
meer. Buiten zie ik de ochtendmist boven het water met daar achter de opkomende
zon. Ik moet naar buiten! Op slippers en met een vest aan ga ik naar buiten
voor een klein rondje door de wijk. Als ik dan op de brug sta en links de
Onlanden in kijk kan ik niet anders dan daarheen gaan. Ik hoor ze al, al die
vogels die de ochtend inluiden.
Ik ben in mijn eentje, dus veel heb ik niet te vertellen,
maar ik word er stil van. De mist, het steeds veranderende licht en al die
vogels! De roerdomp hoempt nog steeds en bij het Eelderdiep beginnen twee
porseleinhoenen tegen elkaar te roepen.
En ik denk ‘De wereld is mooi, zo mooi, zo mooi…’
(Met dank aan het Belgische kijkcijferkanon Studio100)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten